الهی به مستان میخانهات
به عقلآفرینان دیوانهات
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
هرچند حال و روز زمین و زمان بَد است
یک قطعه از بهشت در آغوش مشهد است