هرچند عیان است ولی وقت بیان است
عشق تو گران‌قدر‌ترین عشق جهان است
سلامٌ علی آل یاسین و طاها
سلامٌ علی آل خیر البرایا
دست در دستِ باد می‌ریزد
به روی شانه گیسوان سپید
دارد به دل صلابت کوه شکیب را
از لحظه‌ای که بوسه زده زخم سیب را
کی می‌رود آن بهار خونین از یاد
سروی که برافراشته بیرق در باد
شانه‌های زخمی‌اش را هیچ‌كس باور نداشت
بار غربت را كسی از روی دوشش برنداشت
تا چند از این داغ لبالب باشیم
در آتشِ آه و حسرت و تب باشیم
ماه عشق است ماه عشّاق است
ماه دل‌های مست و مشتاق است
