زینب اگر نبود حدیث وفا نبود
با رمز و راز عشق کسی آشنا نبود
گفتند به من که از سفر میآیی
من منتظرم، بگو اگر میآیی
فرق دارد جلوهاش در ظاهر و معنا حرم
گاه شادی، گاه غم دارد برای ما حرم
کوچههامان پر از سیاهی بود
شهر را از عزا درآوردند
حق روز ازل کل نِعَم را به علی داد
بین حکما حُکمِ حَکَم را به علی داد
در مأذنه گلبانگ اذان پیدا شد
آثار بهار بیخزان پیدا شد
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بیخبر ماندم
چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین
با زبانِ اشکهای بیصدا گفتم حسین
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس
حی علی الفلاح که گل کرده بعثتش
باید نماز بست نمازی به قامتش