قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
الهی به مستان میخانهات
به عقلآفرینان دیوانهات
چشم تو خراب میشود بر سر کفر
کُند است برای حنجرت خنجر کفر
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت