ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
ای سفیر صبح! نور از لامکان آوردهای
بر حصار شب دمی آتشفشان آوردهای
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت