قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
قد قامت تو کلام عاشورا بود
آمیخته با قیام عاشورا بود
هرگز نگذاشت تا ابد شب باشد
او ماند که در کنار زینب باشد
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت