به زیر تیغ نداریم مدعا جز تو
شهید عشق تو را نیست خونبها جز تو
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا میکرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا میکرد
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعلهور شده بود
کی رفتهای ز دل که تمنا کنم تو را
کی بودهای نهفته که پیدا کنم تو را