هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
برای لحظۀ موعود بیقرار نبودم
چنانکه باید و شاید در انتظار نبودم
شبی ابری شدم سجاده را با بغض وا کردم
به باران زلال چشمهایم اقتدا کردم
ای ولی عصر و امام زمان
ای سبب خلقت کون و مکان
بر عهد بزرگ خود وفا کرد عمو
نامرد تمام کوفیان، مرد عمو