ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
کربلا
شهر قصههای دور نیست
هر نسیمی خسته از کویت خبر میآورد
چشم تر میآورد، خونِ جگر میآورد
نه فقط سرو، در این باغِ تناور دیده
لالهها دیده ولیکن همه پرپر دیده
بیا که شیشه قسم میدهد به عهد کهن
که توبه بشکن، اینبار هم به گردن من
نشاط انگیز نامت مینوازد روح عطشان را
تو مثل چشمهای! نوشیده و جوشیده انسان را
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
چرا و چرا و چرا میکشند؟
«به جرم صدا» بیصدا میکشند