ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
ای بهانۀ عزیز!
فرصت دوباره‌ام!
پر کشیده‌ام، چه خوب!
می‌پرم به این‌طرف، به آن طرف
دشت
گام‌های جابر و عطیّه را
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
ای نسیم صبحدم که از کنار ما عبور می‌کنی
زودتر اگر رسیدی و
آفتاب، پشت ابرهاست
در میانه‌های راه
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
پل، بهانه‌ای معلّق است
تا به اتّفاق هم از آن گذر کنیم
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
