به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
نشان در بینشانیهاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید