عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
هیچ کس نشناخت دردا! درد پنهان علی
چون کبوتر ماند در چاه شب افغان علی
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید