به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَم‌اند
در مکتب عشق یک‌به‌یک هم‌قسم‌اند
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید
