و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
نتوان گفت که این قافله وا می‌ماند
خسته و خُفته از این خیل جدا می‌ماند
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
