ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
ماه غریب جادّه‌ها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعله‌ور شده بود
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
