مرا از حلقۀ غم‌ها رها کن
مرا از بند ماتم‌ها رها کن
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
همیشه خاک پای همسفرهاست
سرش بر شانۀ خونین‌جگرهاست
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
مرا بنویس باران، تا ببارم
یکی از داغداران... تا ببارم
نه پاره پاره پاره پیکرت را
نه حتّی مشتی از خاکسترت را
