آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها
پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها
