ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
ای رهنمای گم شدگان اِهْدِنَا الصِّراط
وی نور چشم راهروان اِهْدِنَا الصِّراط
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
خبری آمد و از بی‌خبرانم کردند
عاشقی در بندگی‌ها سربه‌راهم کرده است
بی‌نیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
بی‌خيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
ز هرچه غير يار اَسْتغفرالله
ز بودِ مستعار استغفرالله
