ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند