ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
