ای به چشمت آسمان مهر، تا جان داشتی
ابرهای رحمتت را نذر جانان داشتی
یک بار رسید و بار دیگر نرسید
پرواز چنین به بام باور نرسید
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
می‌رسد از طرف کرب‌وبلایی دیگر
اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
