وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
شب، شبِ اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظهها با تو چه زیباست اگر بگذارند
باران ندارد ابرهای آسمانش
باران نه اما چشمهای مهربانش...
