الا قرار دل و جانِ بیقرار ظهورت!
کدام جمعه بُوَد روز و روزگار ظهورت؟
تو ای تجلّی عصمت! ظهور خواهی کرد
به جام لاله، شراب طهور خواهی کرد
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
ای ز دیدار رخت جان پیمبر روشن
دیدۀ حقنگر ساقی کوثر روشن
خجسته باد قدوم تو، ای که بدر تمامی
فروغ دیدهٔ ما، مهر جاودانهٔ شامی
شبی که مطلع مهر از، طلوع زینب بود
فروغ روز نشسته، به دامن شب بود
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست