قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
با اشک تو رودها درآمیختهاند
از شور تو محشری بر انگیختهاند
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامدهست به جز ما کسی به یاری ما
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده