ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
با اشک تو رودها درآمیختهاند
از شور تو محشری بر انگیختهاند
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامدهست به جز ما کسی به یاری ما
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده