الا قرار دل و جانِ بیقرار ظهورت!
کدام جمعه بُوَد روز و روزگار ظهورت؟
تو ای تجلّی عصمت! ظهور خواهی کرد
به جام لاله، شراب طهور خواهی کرد
او خستهترین پرندهها را
در گرمی ظهر سایه میداد
دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد