نمی ز دیده نمی‌جوشد اگرچه باز دلم تنگ است
گناه دیدۀ مسکین نیست، کُمیت عاطفه‌ها لنگ است
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
دلم شور می‌زد مبادا نیایی
مگر شب سحر می‌شود تا نیایی
