خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
