ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
عید آمده، هر کس پی کار خویش است
می‌نازد اگر غنی و گر درویش است
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
