در کویری که به دریای کرم نزدیک است
عاشقت هستم و قلبم به حرم نزدیک است
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
الهی سینهای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنیبخش زبانها
حلاوتسنج معنی در بیانها...
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
مَردمِ كوچههای خوابآلود، چشم بیدار را نفهمیدند
مرد شبگریههای نخلستان، مرد پیكار را نفهمیدند
قطرهام اما به فکر قطره ماندن نیستم
آنقدَر در یاد او غرقم که اصلاً نیستم
خدا میخواست تا تقدیر عالم این چنین باشد
کسی که صاحب عرش است، مهمان زمین باشد