آدم در این کرانه دلش جای دیگری‌ست
این خاک، کربلای معلای دیگری‌ست
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
