ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است