ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
مشتاق و دل‌سپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
بی‌تاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
