ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
بی‌تاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
