سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی
کارش ز همه خلق جهان عقده‌گشایی
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
ای همه جا یار رسولِ خدا
محرم اسرار رسولِ خدا
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
هر گاه که یاس خانه را می‌بویم
از شعر نشان مرقدت می‌جویم
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
