چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
