ای بحر! ببین خشکی آن لبها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
آنکه با مرگِ خود احیای فضیلت میخواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت میخواست
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
