ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
ای کاش تو را به دشت غربت نکُشند
لبتشنه، پس از دعوت و بیعت نکشند
آن گوشه نگاه کوچکی روییدهست
بر خاک پگاه کوچکی روییدهست
ایرانم! ای از خونِ یاران، لالهزاران!
ای لالهزارِ بی خزان از خونِ یاران!
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
بیتابتر از جانِ پریشان در تب
بیخوابتر از گردش هذیان بر لب
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
گهگاه تنفسی به اوقات بده
رنگی به همین آینهٔ مات بده