خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
