گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
بی‌زره رفت به میدان که بگوید حسن است
ترسی از تیر ندارد زرهش پیرهن است...
