کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
در کویری که به دریای کرم نزدیک است
عاشقت هستم و قلبم به حرم نزدیک است
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
مَردمِ كوچه‌های خواب‌آلود، چشم بیدار را نفهمیدند
مرد شب‌گریه‌های نخلستان، مرد پیكار را نفهمیدند
قطره‌ام اما به فکر قطره ماندن نیستم
آن‌قدَر در یاد او غرقم که اصلاً نیستم
خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد
کسی که صاحب عرش است، مهمان زمین باشد
