رسیدی و پر و بال فرشته‌ها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد
آن روز، گدازۀ دلم را دیدم
خاکستر تازۀ دلم را دیدم
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
می‌رسم خسته می‌رسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
