عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
داشت میرفت لب چشمه سواری با دست
دشت لبریز عطش بود، عطش... اما دست...
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
چه سفرهای، چه كرمخانهای، چه مهمانی
چه میزبانی و چه روزیِ فراوانی