توفان خون ز چشم جهان جوش می‌زند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش می‌زند!
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
خدایا به جاه خداوندی‌ات
که بخشی مقام رضامندی‌ات
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
خداوندا در این دیرینه منزل
دری نشناختم غیر از در دل
از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را
خدایا دلی ده حقیقت‌شناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس
