ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
گریه بود اولین صدا، آری!
روز اول که چشم وا کردیم
رفتی و این ماجرا را تا فصل آخر ندیدی
عبّاس من! دیدی امّا مانند خواهر ندیدی
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
هرچند، نامِ نیک، فراوان شنیده‌ایم
نامی، به با شکوهی زینب، ندیده‌ایم
سوارِ گمشده را از میان راه گرفتی
چه ساده صید خودت را به یک نگاه گرفتی
