امروز که انتهای دنیای من است
آغاز تمام آرزوهای من است
با بال و پری پر از کبوتر برگشت
هم بالِ پرنده‌های دیگر برگشت
اول دفتر به نام خالق اکبر
آن‌که سِزَد نام او در اولِ دفتر
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست
