خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
