می‌گوید از شکستن سرو تناورش
این شیرزن که مثل پدر، مثل مادرش...
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
