می‌آیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفت‌منزلی که سفرها در او گم است
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
در جام دیده اشک عزا موج می‌زند
در صحن سینه شور و نوا موج می‌زند
با آن که آبدیدۀ دریای طاقتیم
آتش گرفته‌ایم که غرق خجالتیم
