عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
در جام دیده اشک عزا موج میزند
در صحن سینه شور و نوا موج میزند
با آن که آبدیدۀ دریای طاقتیم
آتش گرفتهایم که غرق خجالتیم